بایگانی دسته ی زندگی در ترکیه

بر اساس تحقیقات صورت گرفته در زمینه آموزش، لوکس بودن محل زندگی و مساعد بودن محیط برای زندگی آرام، منطقه «ببک» استانبول، رتبه اول را به دست آورده است.

همچنین، شهرهای ازمیر و آدانا بعد از استانبول، رتبه‌های دوم و سوم از نظر شرایط مساعد زندگی را دارند و در رده شهرهای «آ پلاس» ترکیه قرار گرفته‌اند.

این تحقیقات نشان می‌دهد که محله «ببک» رتبه آ پلاس یک؛ محله بی‌اوغلو رتبه آ پلاس دو و بشیکتاش اتیلر رتبه آ پلاس سه را دارا هستند.

سیمیت (Simit)
مقاومت در مقابل عطر این پدیده حتی برای کسانی که اهل استانبول‌اند نیز یکی از سخت‌ترین کارهاست، نان حلقوی کنجد دار در شهد خوابانده شده. درواقع سیمیت پاسخ دندان‌شکن ترک‌ها به نان قندی آمریکایی‌ها محسوب می‌شود. سیمیت یکی از بهترین گزینه‌ها برای نوش جان کردن صبحانه در حال حرکت است.

ساندویچ ماهی (Balık-ekmek)
دومین غذای خیابانی محبوب ترکیه بی‌شک بالیک اِکمِک یا همان ساندویچ ماهی است. رفتن به سواحل کاراکوی (Karakoy) یا امینونو (Eminonu) و برگشتن، و نخوردن یکی از این ساندویچ‌های خوشمزه تقریباً محال است. شاید نشستن در رستوران‌های زیر پل گالاتا و خوردن ساندویچ ماهی در آرامش وسوسه‌برانگیز باشد، اما باور کنید خوردن بالیک اِکمِکی پشت میزهای رستوران با خوردن آن روی پاهایتان قابل قیاس نیست.

Lahmacun
لاه‌ماجون همان پیتزا ترکی خودمان است، پیتزایی که در تهیه‌ی آن فقط از گوشت قیمه شده، پیاز، و فلفل قرمز  استفاده می‌شود، برای بهبود عطر و طعم آن معمولاً کمی جعفری و آب‌لیمو هم به آن اضافه می‌کنند. لاه‌ماجون را حتماً همراه یک لیوان دوغ سرد بخورید تا لذت آن دو برابر شود. محله‌های مختلف استانبول لاه‌ماجون های خاص خود رادارند، بدون استرس هریک را که دوست داشتید انتخاب کنید.

Dürüm
Dürüm یکی دیگر از غذاهای پرطرفدار خیابانی است. احتمال رویارویی با Dürüm در گوشه‌ای از خیابان، با این احتمال در یک رستوران لوکس برابر است، به همین دلیل Dürüm به دموکراتیک‌ترین غذای ترکی معروف است. Dürüm درواقع ساندویچ لقمه ایست که با مرغ یا بیف، پنیر و یا سبزیجات پُر می‌شود. اگر هوس خوردن Dürüm به سرتان زد، سری به Bambi یا Kizilkayalar در میدان تکسیم بزنید.

تانتونی (Tantuni)
تانتونی را می‌توان یکی از هم‌خانواده‌های Dürüm محسوب کرد. ترکیب بیف، گوجه، فلفل، و مقادیر زیادی ادویه که در نازک‌ترین نان ذرت قابل‌ تصور پیچیده شده‌اند. معمولاً دو نوع تانتونی عرضه می‌شود، تند و معمولی. البته اهالی مرسین (شهر زادگاه تانتوننی) معتقدند تنها تانتونی های واقعی آن‌هایی هستند که لب‌ها و زبانتان را بسوزانند. یکی از بهترین نقاط برای خوردن تانتونی اصل Emine Ana Sofrası در خیابان بیلورکو میدان تکسیم است.

صدف شکم پر (Midye dolma)
میدیه دولما یا همان صدف شکم پر، که بیشتر اسنک محسوب می‌شود تا یک وعده‌ی غذایی، صدف دریایی است که روی نصف پوسته‌اش قرار دارد و با برنج تند ترکیب‌ شده است، و در هر گوشه و کناری از خیابان‌های نزدیک تکسیم سرو می‌شوند. مهم‌ترین نکته در خوردن میدیه دولما این است که تا جایی به خوردن ادامه دهید که کمی احساس سیری می‌کنید، در غیر این صورت ممکن است وقتی به خودتان بیایید که ۲۰ لیره را ازدست‌داده‌اید و از شدت سیری نمی‌توانید جابه‌جا شوید.

Kokoreç
حتماً در برنامه‌های مختلف غذاهای عجیب‌ وغریب شهرهای مختلف را دیده‌اید، این غذای عجیب در شهر استانبول همین کوکورِچ است، یکی از بحث‌برانگیزترین غذاهای خیابان‌های استانبول. Kokoreç درواقع روده‌ی گوسفند یا بز بریان است که روی نیم یا یک‌ چهارم نان ترکی قرار می‌گیرد. این غذای خیابانی چرب خیلی بهداشتی به نظر نمی‌رسد، اما غذاخوری‌های زنجیره‌ای Şampiyon Kokoreç کاملاً قابل‌ اطمینان‌اند.

سیب‌زمینی شکم پر (Kumpir)
اورتاکوی شناخته‌شده‌ترین مکان برای خوردن کُمپیر یا همان سیب‌زمینی شکم پر پخته‌شده‌ی خودمان است. به‌ محض رسیدن به راسته‌ی فروشندگان کمپیر، هریک سعی می‌کنند شما را به سمت خود بکشند، در انتخاب کاملاً راحت باشید. مواد رنگارنگ تشکیل‌دهنده کمپیر، مانند پنیر کاشار، سوسیس، غلات، سالاد مایونز، نخود و لوبیا، و چندین و چند خوراکی دیگر، ترکیب‌ها و طعم‌های مختلفی را در مقابلتان قرار می‌دهد.

برنج مرغ (Tavuk pilav)
شاید هرگز به فکرتان خطور نکرده باشد که می‌توان در خیابان هم برنج و مرغ خورد، اما ناهار تعداد کثیری از مردم استانبول همین غذای ساده است. آماده شدن سریع، داغ بودن و حجم بالا، سه عاملی هستند که تاووک پیلاو را به یکی از پرطرفدارترین غذاهای ترکی خیابان‌های استانبول تبدیل کرده است. پیدا کردن فروشندگان Tavuk pilav با چرخ‌های شیشه‌ای معروفشان یکی از آسان‌ترین کارها در استانبول است، اما خیلی‌ها معتقدند چرخ‌دستی‌های روبه روی بازار پارچه‌فروش‌ها (Manifaturacılar Çarşısı) چیز دیگری‌اند.

بورک (Börek)
این میان وعده‌ی ساده و پرطرفدار از دو بخش تشکیل می‌شود: خمیر یوفکا، و ترکیبات موردعلاقه‌ی شما. بورِک ترکی اصل با استفاده از پنیر و سبزیجات تهیه می‌شود. البته خیلی‌ها هم بورِکهای شیرین را دوست دارند. انواع مواد مانند کالباس، گوجه، زیتون، سبزیجات، پنیر، فلفل، گوشت چرخ‌کرده، گوشت مرغ و… را نیز می‌توان در تهیه بورِک مورداستفاده قرار داد.

تصور یک سفره عثمانی بدون شیرینی ممکن نیست، در دوره عثمانی حتی در سفره های عادی و روزمره پادشاهان نیز حداقل یک شیرینی وجود داشت. در بسیاری از ضیافتها علی‌ الخصوص در ماه مبارک رمضان، سفره ها به انواع شیرینی ها و دسرها منجمله حلوا، راحت‌ الحلقوم فرنی انواع شیربرنج مانند محلبی، سوتلاچ، آشوره و زرده و یا همان شعله‌زرد که مختص سفره ترک میباشند و همچنین انواع کمپوتها، شربتها و مربا‌ها مزین میگردید.

بر اساس شواهد سیاحان خارجی در پایتخت عثمانی ، غذاهایی که به وسیله آن در ضیافتها پذیرایی میشده و همچنین آنچه که در دفتر محاسبات کاخهای عثمانی نوشته شده، از اوایل قرن پانزدهم تا اواخر قرن ۱۸ام انواع حلوا، آبنباتهای میوه ای، مرباها، کمپوتها و شربتها از جمله شیرینی ها و دسرهایی بود که در مطبخ کاخهای عثمانی طبخ میگردید. در سفره های رنگین عثمانی، در بین دسرهای تهیه شده با شیر، طبخ فرنی و انواع شیربرنج و در بین شیرینی های خمیری نیز طبخ کاداییف نوعی شیرینی لذیذ مخصوص ترکیه ، بیش از همه رواج داشت. با گذشت زمان یعنی بعد از قرن هجدهم نیز طبخ انواع باقلوا ها در سفره عثمانی رواج یافت.

در استانبول طباخ‌ خانه‌های مخصوصی به نام “آش اولری” وجود داشت، در این طباخ‌ خانه ها انواع آبنبات ها ،شیرینی های تهیه شده با تخم مرغ، و دیگر شیرینی ها طبخ می گردید. برخی از این شیرینی ها در روغن سرخ میشد که بسیار لذیذ بودند. گاهی به داخل برخی از آنها انواع سبزیجات و تخم مرغ افزوده میشد. علی الخصوص ترکها زمانی که روزه میگرفتند، این خوردنی های بی نظیر را ترجیح میدادند. این خوردنی های لذت‌ بخش عموما به وسیله شکر و یا عسل تهیه میشد. آنها پشت سر هم از این شیرینی ها میل میکردند. در بین این شیرینی ها ، شیرینی سفید رنگی وجود داشت که بدان حلوا میگفتند. این شیرینی با بادام، عسل و سفیده تخم مرغ تهیه میشد.

در دوره عثمانی مربای گل سرخ نیز به اندازه رایحه دلپذیر این گل حائز اهمیت بود. در باغ ها و باغچه های کاخهای عثمانی گلهای محمدی که در ترکیه بدان “Okka Gülü” و یا گل صد برگ گفته میشود، پرورش می یافت که از آنها در تهیه گلاب، شربت و مربای گل استفاده میشد. علاوه بر این مبالغ بسیاری نیز جهت خرید گل سرخ برای تهیه مربای گل هزینه میشد. گرچه امروزه یافتن گل محمدی در ترکیه کمی مشکل است از اینرو از گل خوشبو و صورتی رنگ رز برای تهیه مربای گل استفاده میشود.

از دیگر شیرینی جات و دسر های ترکیه می توان انواع حلوا (Helva)، باقلوا (Baklava)، راحت الحلقوم یا لوکوم (Lokum)، کدایف (Kadayif) که شبیه به باقلواست و در شیره پخته می شود، سوتلو ( Sütlü Nuriye)، لوقما (Lokma) خمیری که در روغن سرخ و سپس در شیره ی غلیظ انداخته می شود، روانی (Revani) نوعی کیک که در شیره غوطه ور می شود، قورابیه (Kurabiye) نوعی شیرینی با مغز گردو، تولومبا (Tulumba) چیزی شبیه به بامیه ایرانی ، محلبی (Muhallebi) نوعی فرنی که با شیر و آرد برنج و در انواع شکلاتی میوه ای و مغزدار تهیه می شوند، سوتلاچ (sütlaҫ) فرنی برنج، (Keșkül) فرنی بادام، زرده (Zerde) فرنی برنج با زعفران، اشاره کرد.